Frankfurt am Main, vele binnensteden voor de prijs van één

Tien jaar geleden was ik voor het eerst in Frankfurt am Main. Het is een prettige stad om in rond te lopen. Met een grote diversiteit aan sferen in de binnenstad, behoorlijk wat groen, veel geschiedenis en interessante kunst. Arthur Schopenhauer en Max Beckmann hebben er gewoond. Johann Wolfgang von Goethe is er geboren.

Wisselend decor

Wat erg leuk is aan Frankfurt is dat je binnen zo’n 1,5 km2 vier verschillende binnensteden voor de prijs van één krijgt. Rond de Römerberg vind je een soort oer-Duitsland. Denk aan vakwerkhuizen, een raadshuis en kerkje rond een plein met in het midden een waterbronnetje. Allemaal netjes herbouwd na de Tweede Wereldoorlog. Alsof de middeleeuwen nooit zijn weggeweest, alleen tot blinkend toe zijn opgepoetst. Je krijgt meteen zin lekker te gaan zitten en een karaf appelwijn te laten aanrukken. Bij voorkeur met wat varkensgebraad erbij.

Wederopbouwbeton

Zo’n 500 meter verder begint de Zeil. Een belangrijke winkelstraat. Daar vind je een ander stereotype beeld van Duitsland: denk aan lelijke winkelstraten met veel wederopbouwbeton volgeplakt met schreeuwige reclame-uitingen van landelijke winkelketens. Je kent die straten wel, want in Nederland hebben we er ook veel. Netjes alleen toegankelijk voor voetgangers om het nog enigszins dragelijk te maken. Hier drink je bier bij voorkeur staand en uit blik. Met een flinke sappige Frankfurter erbij.

Manhattan light

Vijfhonderd meter daar vandaan ligt het financiële district. Denk daarbij aan een plukje wolkenkrabbers vol belangrijke bankmensen. De Commerzbank heeft de grootste. Het voor ons bekendste gebouw is de Eurotower. Op het Willy-Brandt-Platz ervoor staat de beroemde blauwe Eurosculptuur. Je kent het van het journaal uit de tijd dat de Europese Bank nog in dat gebouw was gevestigd. Als je van moderne architectuur en hoogbouw houdt, is het zeker interessant hier rond te kijken. De sfeer is die van te dure koffie en sushi of ingewikkelde salades voor de lunch.

Het Städel Museum

Al die hoogbouw geeft een indrukwekkende skyline. Die kun je het beste bekijken aan de andere kant van de Main. Daar ligt de Schaumainkai, met onder andere het Duitse Filmmuseum, het Duitse architectuurmuseum en het Städel Museum. Dit laatste museum is zeker een reden om naar Frankfurt af te reizen. Enkele hoogtepunten zijn De geograaf van Johannes Vermeer, De madonna van Lucca van Jan van Eyck, Portret van een jonge vrouw van Sandro Botticelli, Goethe in de Campagna van Johann Heinrich Wilhelm Tischbein en De Synagoge in Frankfurt am Main van Max Beckmann.

Frankfurt am Main: prettig, maar ook wat afstandelijk

Al met al is Frankfurt am Main een prettige stad om te zijn. Zeker omdat de stad ook nog veel groen kent. Op de plaats van de oude vestingmuren ligt nu een park, waardoor je om de oude binnenstad heen kunt lopen. Persoonlijk vind ik overigens steden als Keulen, Berlijn of Freiburg im Breisgau wel iets toegankelijker. Als ik daar rondloop voel ik me gelijk onderdeel van de stad. Kwestie van je koffer uitpakken en je hoort erbij. Dat is een illusie uiteraard, maar een die ik graag koester. In Frankfurt ontbrak me dat gevoel. Misschien kent Frankfurt net iets te veel, net iets te rijke zakenmensen.

Eten uit de hele wereld

Gelukkig geeft het stratenblok tussen het centraal station en de binnenstad een ander beeld. In die zone zijn de dames van plezier neergezet. Plus een hele rits cafetaria-achtige gelegenheden met eten uit de wereld. En nog wat uitspanningen waarvan je moeder liever niet heeft dat je er komt. Niets om bang voor te zijn, wel een broodnodig contrast met de binnenstad. Niet iedereen heeft een inkomen boven de 100.000 euro en is zondags druk met parkwandelen in gezelschap van twee luidruchtig fietsende kinderen met helmpjes op hun hoofd.