De weersvoorspellingen voor Hemelvaartsdag 2017 waren gunstig. Strakke blauwe lucht, lekker zonnetje en toch niet bloedheet. Ideaal wandelweer dus. We kozen de NS-wandeling: Land van Ravenstein, een korte route van 16 kilometer, niet te ver van Nijmegen.
Weilanden, uiterwaarden en Maas
Het landschap waardoor de wandeltocht loopt, is niet erg spannend. Eigenlijk is het eerste gedeelte het mooist: een rustig, landelijk gebied, met weilanden en her en der wat schaapjes, koeien, paarden en een paar kleine dorpjes als Deursen en Dieden. De tweede helft van de tocht gaat langs de Maas. Dat levert schitterende plaatjes op, maar het uitzicht is wel kilometers lang ongeveer hetzelfde. Behalve uiteraard voor de echte mindfulness-liefhebbers onder ons, want die zien hoe de rivier, de grassprietjes in de wei en de blaadjes aan de boom ieder moment veranderen. Enfin, ik woon zelf aan een rivier en hoewel ik nooit uitgekeken raak op stromend water, is het uitzicht daarop voor mij niet een meerwaarde als ik ga wandelen.
Wandelknooppunt
Wat betreft de bewegwijzering is de route is erg eenvoudig. De wandeling maakt gebruik van het knooppuntennetwerk in Brabant. Hiermee loop je dus steeds van knooppunt naar knooppunt, waardoor je de routebeschrijving onderweg niet de hele tijd in je handen hoeft te houden. Dat hoeft helemaal niet meer als je de volgorde van een aantal knooppunten uit je hoofd leert. Of op je hand schrijft. 🙂
Ravenstein
De route eindigt in Ravenstein, een oud vestingsstadje aan de Maas. Het is zeker moeite waard eens door het centrum te lopen en er de vele monumenten te bekijken. Daar hoef je geen dag voor uit te trekken, want groot is Ravenstein niet. Een uurtje is ruim voldoende. Tel daar eventueel wat extra tijd bij op voor het bezoeken van een galerie, winkel of brouwerij. En dan nog wat extra tijd voor een kop koffie, biertje of lekkere lunch.
De NS zet bussen in
Nadat we aan de Marktstraat in Ravenstein hadden geluncht, gingen we op huis aan. Althans terug naar het station van Ravenstein, wat vanaf het centrum nog zo’n kilometer lopen is. We zetten er even flink de pas in, zodat we onze trein zouden halen en niet een half uur op een kaal station zouden moeten wachten. Tevergeefs. Wij waren op de tijd, de trein niet. Wisselstoring. Al het treinverkeer tussen Nijmegen en Oss gestremd. (Zoals altijd wanneer het de eerste warme dag is in het jaar, of sneeuwt, of vriest, of veel regent of best wel hard waait.) Na een uurtje extra wachten, met gratis koffie en fris, kwam er een bus en konden we weer richting Nijmegen.
