In eerste instantie dacht ik dat I love Dick van Chris Kraus een persiflage was op de existentiële films uit de jaren ’60 van de vorige eeuw: de nouvelle vagu
Cultuurbunker.nl gebruikt cookies (soms ook van andere partijen) om de website zo goed mogelijk te laten werken en de website te verbeteren. Als je op akkoord klikt, ga je ermee akkoord dat de cookies worden geplaatst. Meer informatie over de cookies en de data die we verzamelen staat op de pagina: Privacybeleid en cookies